اشعار ماه رمضان؛ مجموعه 20 شعر ماه مبارک از شاعران مختلف
به روزهای ماه رمضان، ماه خدا، ماه عبادت و راز و نیاز نزدیک می شوید و به همین جهت مجموعه 20 اشعار ماه رمضان از شاعران مختلف را ارائه کرده ایم.
اشعار ماه رمضان از شاعران مختلف
مرحبا ای روزه داران مرحبا
ای سراپا نور ایمان مرحبا
چون خدا بیند لبان روزه دار
می کند نزد ملائک افتخار
پس شما را مرحبا، صد آفرین
ای به کل آفرینش بهترین
من نمی گویم، خدا فرموده است
در همان روز نخستین در الست
چون شما را در اطاعت بنده دید
بر ملائک از خدا فرمان رسید
بند خدمت بر کمر محکم کنید
دسته جمعی سجده بر آدم کنید
بیا که ترک فلک خوان روزه غارت کرد
هلال عید به دور قدح اشارت کردثواب روزه و حج قبول آن کس برد
که خاک میکده عشق را زیارت کردمقام اصلی ما گوشه خرابات است
خداش خیر دهاد آن که این عمارت کردبهای باده چون لعل چیست جوهر عقل
بیا که سود کسی برد کاین تجارت کردنماز در خم آن ابروان محرابی
کسی کند که به خون جگر طهارت کردفغان که نرگس جماش شیخ شهر امروز
نظر به دردکشان از سر حقارت کردبه روی یار نظر کن ز دیده منت دار
که کار دیده نظر از سر بصارت کردحدیث عشق ز حافظ شنو نه از واعظ
اگر چه صنعت بسیار در عبارت کرد
ماه برکت زِ آسمان می آید
صوت خوش قرآن و اذان می آیدتبریک به مؤمنینِ عاشق پیشه
تبریک، بهار رمضان می آید
مطلب مشابه: متن ماه رمضان ماه پر فضیلت؛ 30 متن ادبی درباره ماه عبادت ماه رمضان
شب رفت و نسیم سحر آهسته روان شد
«از خواب گران خیز»، که گلبانگ اذان شد
با خویش جهاد آورم، المنت و الله
یاران خدا، ماه شریف رمضان شد
در ماه شریفم، به خدا، از خودم آزاد
از چون و چرا رسته و از درد و غم آزاد
چندیست، که در فکر دل خود شده ام من
دور از همه هنگامه ز فکر شکم آزاد
این نفس خداداد بود سنجش ایمان
هان، تا نکنی یک سر مو لغزش ایمان
گر پنج خواس من و تو روزه نگیرد
یک روزه ی تن نیز بود کاهش ایمان
ای آنکه نهان روزه و ایمان بشکستی
یک لحظه به چشم دل خود بین که که هستی؟
تو مست خودی، مست خدا نه، چه بگویم
در جام دلت باده مهرش نپرستی
آن روز مبادا نشناسیم خدا را
آن روز مبادا، که شریعت زده باشیمعالمخان عصمتی
خبر آمد که بهار دل ما آمده است
مژده ی کم شدن فاصله ها آمده استباز از عرش خداوند ندا آمده است
بندگان ماه خدا، ماه خدا آمده استمن که پابند هوس ها و گناهم چه کنم؟
نفسِ سوخته ای در تهِ چاهم چه کنم؟خبر آمد که کریم آمد و در واشده است
سفره پرداز قدیم آمد و در وا شده استاسم رحمان و رحیم آمد و در وا شده است
درد عصیان مرا خویش مداوا شده استآی مردم به خدا ربِّ رحیمی داریم
سجده آرید، خداوند کریمی داریمای که بخشنده ی هر جرم و گناهی، العفو
به پشیمان شدگان نیز پناهی، العفومن پشیمان شده ام ؛ نیم نگاهی، العفو
یا الهیّ و الهیّ و الهی العفوسائلی را به سر سفره ی خود راه بده
من گدای توأم ای حضرت الله- بده!یارب این سوخته دل را که محک لازم نیست
بچه ای را که کتک خورده، فلک لازم نیستگرد خوان تو فقیرم من و شک لازم نیست
تا سر سفره حسین است نمک لازم نیستبه لبم خورد کمی آب، مرا بخشیدند
ای فدای لب ارباب، مرا بخشیدندامیر عظیمی
هر زمان افطار خود با آب که وا می کنم
دیده هایم را فقط از اشک دریا می کنمعلت بیچاره گی ام را خودم فهمیده ام
کم سحرها با خدای خویش نجوا می کنمآن قدر بیچاره هستم می نشینم روز و شب
در گناه افتادن خود را تماشا می کنمجای این که مایۀ آرامش آقا شوم
با معاصی خون به قلب زار آقا می کنمهی گناه و توبه و هی پشت هم شرمندگی
با خودم دارم چرا این قدر بد تا می کنم؟!این چنین باشد برایم مرگ خیلی بهتر است
من که می دانم خودم را خوار و رسوا می کنمبا تمام رو سیاهی تا که می گویم حسین
در دل تو باز هم من خویش را جا می کنمآب می بینم نمی نوشم، لبم می سوزد و
بیشتر یاد لب عطشان سقا می کنمیاد آن لحظه که هی می گفت مشکم واجب است!
مشک را من می رسانم، کار خود را می کنمتیرها را با دل و جانم به چشمم می خرم
تا که خود را لایق دیدار زهرا می کنمبا لب تشنه به روی هستی خود پا گذاشت
عاقبت سر را به روی دامن زهرا گذاشت
امشب طلب عشق زِدلدار کنیم
شیطان رجیم را سر دار کنیم
امر فرجش اگر مهیا باشد
این ماه کنار یار افطار کنیم (انشاالله)
حسین وکیلی زارچ
نوروز دل مومن، ماه رمضان آمد
آن شوق ز جان رفته برگشته به جان آمد
آریم دمی تا یاد از فصل خزان خود
این ماه بهارستان هنگام خزان آمد
چون سیلی آگاهی بر گوش گران ما
این ماه دل آگاهی چون بانگ اذان آمد
تا عقل به کار آرد، تا عشق به بار آرد
گویا که چو «بسم الله» از دل به زبان آمد
شیرینی ناتکرار دارد همه اوقاتش
این ساعت ناتکرار تکرار چه سان آمد
پیغام خدا آید از بهر پیمبرها
پیغام خدا این دم بهر همگان آمدارباب قربان
مطلب مشابه: پیامک حلول ماه مبارک رمضان؛ 30 پیام و اس ام اس شروع ماه رمضان
مبارک باد آمد ماه روزه
رهت خوش باد، ای همراه روزهشدم بر بام تا مه را ببینم
که بودم من به جان دلخواه روزهنظر کردم کلاه از سر بیفتاد
سرم را مست کرد آن شاه روزهمسلمانان، سرم مست است از آن روز
زهی اقبال و بخت و جاه روزهبجز این ماه، ماهی هست پنهان
نهان چون ترک در خرگاه روزهبدان مه ره برد آن کس که آید
درین مه خوش به خرمنگان روزهرخ چون اطلسش گر زرد گردد
بپوشد خلعت از دیباه روزهدعاها اندرین مه مستجاب است
فلک ها را بدرد آه روزهچو یوسف ملک مصر عشق گیرد
کسی کو صبر کرد در چاه روزهسحوری کم زن ای نطق و خمش آن
ز روزه خود شوند آگاه روزه
شعر زیبای ماه رمضان
رمضان آمد و آهسته صدا کرد مرا
مستعد سفر شهر خدا کرد مرااز گلستان کرم طرفه نسیمی بوزید
که سراپای پر از عطر و صفا کرد مرانازم آن دوست که با لطف سلیمانی خویش
پله از سلسله دیو دعا کرد مرافیض روح القدسم کرد رها از ظلمات
همرهی تا به لب آب بقا کرد مرامن نبودم بجز از جاهل گم کرده رهی
لایق مکتب فخر النجبا کرد مرادر شگفتم ز کرامات و خطاپوشی او
من خطا کردم و او مهر و وفا کرد مرادست از دامن این پیک مبارک نکشم
که به مهمانی آن دوست ندا کرد مرازین دعاهاست که با این همه بی برگی و ضعف
در گلستان ادب نغمه سرا کرد مراهر سر مویم اگر شکر کند تا به ابد
کم بود زین همه فیضی که عطا کرد مرا
کم کم هلالِ ماهِ خدا می رسد ز راه
اوقاتِ نابِ اهلِ بکاء می رسد ز راه
مهمان کند خدا همگان را به سفره اش
وقتی که ماهِ جود و سخا میرسد ز راه
گُل میکند به لب همه دم ذکر یا علی
زیرا بهارِ اهلِ دعا می رسد ز راه
ماهِ مجیر و جوشن و شب های عاشقی
ماهِ جنون و ماهِ صفا میرسد زِ راه
دستت دراز کن چو گدا سمتِ سفره اش
وقتی گدا به پشتِ گدا میرسد ز راه
امضا کند خدا گذر از نار دم به دم
چون ماهِ توبه، ماهِ عطا میرسد ز راه
وقتی که ماهِ خوبِ خدا رو کند به ما
فرصت برای ترکِ گناه میرسد ز راه
معلوم میشود که عزیزی به نزدِ حق
وقتی بلا به پشت بلا می رسد ز راه
هر لحظه اش عبادت و هر ساعتش نکو
اوقاتِ سر به سر چو طلا میرسد ز راه
پُر میشود فضای دل از عطر عاشقی
لَا تَقْنَطو بر اهلِ خطا میرسد ز راه
بس کن دگر گناه که گناه سد عاشقی است
الطافِ عاشقانه جدا میرسد ز راه
میترسم از گناه و امیدم به رحمتش
وقتی که ماهِ خوف و رجا میرسد ز راه
ماهِ غمِ علی شهِ لولاک میرسد
یعنی که ماهِ اشک و عزا می رسد ز راه
افطار گر کنی همه دم یادِ لعلِ او
الطافِ سیّدالشهدا می رسد ز راه
گر خوب بندگی کنی ای دل به هر صباح
توفیقِ طوفِ کرب و بلا میرسد ز راه
وقتی به یادِ کرب و بلا بغض میکنی
صدها ملک ز ارض و سما میرسد ز راه
دنیا شود بهشتِ برین شک نکن دمی
وقتی قدومِ شاهِ وفا می رسد ز راه
«عَجِلْ عَلی ظُهُور وَلِیّک » خدای من
پس کی ز کعبه صاحبِ ما میرسد ز راه؟
از آتشت هماره ” بداغی ” شود رها
چون شاهِ دین به روز جزا می رسد ز راهسیروس بداغی
مطلب مشابه: جملات تبریک ماه رمضان؛ 50 جمله کوتاه ادبی و زیبای تبریک ماه خدا
رمزها در رمضان است، خدا می داند
برتر از فهم و گمان است، خدا می داندلیلة القدر ، کدامین شب این ماه خداست؟
چه شبی برتر از آن است، خدا می داندهر شبی توبه کنیم از گنه و پاک شویم
لیلة القدر، همان است، خدا می داندموسم بندگی چشم و زبان و گوش است
نه همین صوم دهان است، خدا می داندگر نباشد همه اعضای تو تسلیم خدا
روزه ات صرفه ی نان است، خدا می داندبار عام و همه مهمان خداوند کریم
ماه آزادی جان است، خدا می داندسبط اکبر که در این مه متولد گردید
رمز حسن رمضان است، خدا می داندزین مه نیمه مه، ماه خدا کامل شد
عید شادی جهان است، خدا می داندمیزبان است خدا، در مه میلاد حسن
رمز این نکته نهان است، خدا می داندکرمش مایه امید گنه کاران شد
یا حسن، ورد (حسان) است، خدا می داند
سلامم بر تو ای ماه شریف و ماه بی همتا
درودم بر تو ای ماه عزیز خالق یکتاسلامم بر تو ای ماه دعا ای ماه آمرزش
درودم بر تو ای ماه ثنا ای ماه آمرزشسلامم بر تو ای ماه ورع ای ماه استغفار
درودم بر تو ای ماه نماز و ماه استغفارسلامم بر تو ای ماه فضیلت ماه آزادی
درودم بر تو ای ماه عزیمت ای مه شادیسلامم بر تو ای ماه هدایت ای مه ایمان
درودم برتو ای ماه عنایت ای مه سبحانسلامم بر تو ای ماه تلاوت ای مه فرقان
درودم بر تو ای ماه شهادت ای مه قرآنسلامم بر تو ای ماه مبارک ماه وعظ و پند
درودم بر تو ای ماه سالک ای مه پیوندسلامم بر تو ای ماه ولایت ای مه والا
درودم بر تو ای ماه سعادت ای مه رعنا
بهار دل شده خزون، دردام و از چشام بخون
نشسته ام یه بار دیگه، پا سفره ی ماه رمضونخدا خدا خدا خدا…
تو گیر و دار زندگی، عادی شده برام خطا
با این همه رو سیاهی، بازم به من گفتی بیا
ای خالق بنده نواز، میخوام که از تو دور نشمخیلی داره دیر میشه ها، یه کاری کن عوض بشم
ببین دارم داد میزنم، گناه من و بیچاره کردتو صحرای هوای نفس، دل من و آواره کرد
ای که تویی به هر زمان، قرار قلب بی قرارگناهای این بنده ات و، رو حساب جهلش بذار
به زیر بار معصیت، قد کمون اومدم خدا
رمضانا تو بهترین ماهی
چون که ماه ضیافت اللّهی
خوش عمل هر که بود در رمضان
ترک منکر نمود در رمضانعباس خوش عمل
آن که از فرط گنه ناله کند زار کجاست؟
آن که ز اغیار برد شکوه بر یار کجاستباز ماه رمضان آمد و بر بام فلک
می زند بانگ منادی که گنه کار کجاستسفره رنگین و خدا چشم به راه من و توست
تاکه معلوم شود طالب دیدار کجاستبار عام است خدا را به ضیافت بشتاب
تا نگوئی که در رحمت دادار کجاستمرغ شب نیمه شب دیده به ره می گوید
سوز دل ساز بود دیده بیدار کجاستماه رحمت بود ای ابر خطاپوش ببار
تا نگویند که آن وعده ایثار کجاستحق به کان کرمش طرفه متاعی دارد
در و دیوار زند داد خریدار کجاستآن خدائی که رحیم است و کریم است و غفور
گوید ای سوته دلان عاشق دل دار کجاستمن ژولیده به آوای جلی می گویم
آن که با توبه ستاند سپر نار کجاستژولیده نیشابوری
ماه صیام، ماه خداوند ذوالعطی است / ماه وفور فیض و کرامات کبریاست
ماه صعود روح به اوج فضیلت است / ماه نزول مائده رحمت خداست . . .
این دهان بستی دهانی باز شد / کو خورنده ی لقمه های راز شد
لب فـروبند از طعام و از شراب / سوی خـوان آسمانی کن شتاب . . .ماه ضیافت الهی بر شما مبارک
با سنگ هر گناه پرم را شکسته ام
آه ای خدا، خودم کمرم را شکسته امنه راه پیش مانده برایم نه راه پس
پلهای امن پشت سرم را شکسته اممن دانه دانه اشک خودم را فروختم
نرخ طلایی گهرم را شکسته امدیگر مرا نشان خودم هم نمی دهند
آیینه های دور و برم را شکسته امدنیا شکست خورده تر از من ندیده است
حالا به سنگ خورده، سرم را شکسته امآرام کن مرا و در آغوش خود بگیر
حالا که بغض شعله ورم را شکسته امراهم بده به باغهای شجرهای طیبه
من توبه کرده ام، تبرم را شکسته امحالا ببین که به غیر از گدا شدن
در پیشگاه تو هنرم را شکسته ام
روزه داران ای خوشا بر حالتان
عرشیان در حسرت اقبالتان
روزه تکلیفی برای انبیاست
در کلاس بندگی این فخر ماست
شان هر امت نباشد این مقام
مسلمین پس بر شما بادا سلام
صف به صف آید ملائک سوی تان
تا که لذت ها برند از بوی تان